Tuesday, January 26, 2010

पुरोगामी छत्रपती (पोवाडा) – शाहीर आत्माराम पाटील

हिंदवी स्वराज्याचा जनक । लोकनायक ।

राष्ट्रपाईक । छत्रपति शिवाजी महाराज ॥

जगत् युग पुरुषाचा ताज । महामानवी आत्मतेज ॥

तो सत्त्वगुणांचा चंद्र । जनीं राजेंद्र ।

रणीं महारुद्र । त्रिगुणसंपन्न तीव्रबुद्धी ॥

राजकर्तव्य दक्ष नृपती । जगांतिल महान् मुत्सद्दी ॥

चाल

साम्राज्यशाहीचें प्रस्थ उभ्या अवनीत ।

आन् आदिलशाही मोगलाई देशांत ।

ह्या राहुकेतूंच्या जबरदस्त ग्रहणांत ।

हा भारताचा भास्कर । सह्याद्रीवर ।

खुले प्रखर । स्वराज्य नाथ ॥

चाल

जमिनदारी जहागिरदारीला दिली मूठमाती ।

समता निर्मून समर सिद्धिला केली सैन्य भरती ॥

चाल

पकडला मोहिते मामा । नात्याची धरली नाहीं तमा ॥

तो चंद्रराव सासरा । लावला त्याला कासरा ॥

सोडला नाहीं फितूर सगा सोयरा ॥ तो कठोर कर्तव्याचा होता मोहरा ॥

चाल

घरभेदे शासिले घेतले जन विश्वासांत ।

जनता युग निर्माता शिवबा पहिला विश्वांत ॥

चाल

ती सुभेदाराची सून । असहाय बंदिनी असून ॥

ते मुसमुसतें तारुण्य । तें रसरसतें लावण्य ॥

शिवनीति कराया हरण । मदनानें मारला बाण ॥

पण शिवराया नितिमान । मदनास आणले शरण ॥

चाल

देऊनी वसनें अरिसुंदरीला मानियली माता ।

शत्रुच्याहि अब्रूचा रक्षक शिवराया होता ॥

चाल

सैन्यांत होते रणवीर । ते सर्वं धर्माचे वीर ॥

तानाजी, बाजी झुंजार । नेताजी नि पासलकर ।

तसे होते आरमारावर । नेकीचे मराठे वीर ॥:

इब्राहिम खान बहादुर । दौलतखान रणशूर ॥

आग्र्र्‍याच्या संकटावर । सुटकेची मात करणार ।

शिवबाला साथ देणार । ते राम रहीम मैतर ।

हिरोजी नि मदारी मेहेतर ॥

चाल

स्वराज्य कामीं पणीं लाविले सर्व पंथ धर्म ।

महान राष्ट्रीयतेचा केला महाराष्ट्रधर्म ॥

चाल

तो प्रतापगडचा खटका । पन्हाळी सटका ।

आग्र्‍याहून सुटका । शक्ति बुद्धि न् युक्तिवान ॥

दाखवी शिवबाची शान । विवेकी प्रसंग अवधान ॥

चाल

तो दास होता संताचा...संताचा । हव्यास गुणी पंथाचा ॥ जी जी जी ॥

तो हरहर रणवंताचा....वीरांचा । तो ऋणी सदा शहीदांचा ॥जी जी जी ॥

गावया पवाडा त्याचा....अहो त्याचा । तो प्रेरक डफतंताचा ॥जी जी जी ॥

चाल

वीर रसानें खडा कराया अवघा सह्यकडा ।

तानाजीच्या वीर-गतीचा वदवी पोवाडा ॥

चाल

जयसिंग स्वारीचा बदला । सुरतेवर चढवी हल्ला ॥

नाडीलें नाहीं कोणाला । अन् सज्जन गुणवानाला ।

नाडीलें न महिलां बालां ॥

चाल

दानशूर स्वर्गीय शेठ तो परीख मोहनलाल ।

कीर्ति ऐकुनी सुखी राखला विधवेचा महाल ॥

चाल

कृष्णेची दौड तुफान । शत्रूचे उडवी भान ॥

ती बघतां खडग भवानी । शत्रूची दाणादाणी ॥

सिद्दीचा उतरे माज । शरणीले पोर्तुगीज ॥

इंग्रज राहिले चूप । पाहूनी शिव प्रताप ॥

दिल्लीला आला ताप । दुनियेची उडाली झोंप ॥

चाल

सह्याद्रीच्या कडेकपारीं लढला शिवराया ।

हिमालयाच्या स्वातंत्र्याचा घडला मूळ पाया ॥

चाल

श्रीछत्रपती शिवराय । हिंद सरताज ।

अवनीचा साज । आठवा शौर्य स्वरुप गुण ॥

आत्मारामाची तुम्हा आण । चालवा नवा हिन्दुस्थान ॥

No comments:

Post a Comment